Via Navoiy naar Buchara

Met spijt in het hart verliet ik - volgens plan - Chiva, op weg naar Buchara, alweer een stad met een UNESCO oud centrum. Die stad is vanuit Chiva (via Urgench) niet rechtstreeks per trein te bereiken. De treinen rijen in deze streken niet dagelijks, laat staan op een tijdstip naar keuze, dus moest ik overnachten in de stad Navoiy (geen tikfout), die mijn van harte was afgeraden wegens verregaande saaiheid. Enfin, mijn enige doel was een overnachting.
De volgende dag ging ik weer naar het station, waar nu geen stokoude sovjet-trein voorreed met een imposante diesel-locomotief, maar een hypermoderne hogesnelheidstrein (van Spaanse makelij - Talgo), die met 160 km/uur door de woestijn scheurde. Een echte hogesnelheidstrein rijdt nog harde, maar dit was al een verdubbeling ten opzichte van die sovjet-treinen. in nog geen uur was ik bij het station van Buchara (in feite in Kagan).